Sabam, de auteursrechtenorganisatie, is weer eens op heksenjacht. Enkele jaren hebben ze de artsen geviseerd die muziek speelden in hun wachtkamer. Nu blijkt dat er geen centen meer te rapen zijn bij deze uitgemolken koeien richten ze hun pijlen op de mensen die zich over de kinderen ontfermen van de werkende ouders. Het moet gezegd zijn, iedereen die enige vorm van muziek wil horen zal eraan geloven. De dievenbende die gelden int, maar ze niet altijd doorstort aan de werkelijke rechthebbenden, de artiesten, is duidelijk van zin de maatschappij en elke vereniging, en organisatie om zeep te helpen. Als je alles leest op hun website en eens kijkt wat ze allemaal opeisen (een deel van de winst op de drankverkoop, inkomsten van sponsoring,...) is het voor de plaatselijke voetbalploeg bijna zinloos om nog een steakfestijn te organiseren.

Schrik dan toch niet beste vrienden van Sabam, dat velen hun activiteiten niet eens melden, dat velen, en ik keur dit heus niet goed, zich in de illegaliteit begeven. Ik begrijp best dat je soms gewoon niets anders meer kan.

Wat is jullie volgende stap? Wat als jullie melkkoe in de vorm van kinderdagverblijven is leeggemolken? Is het dan nog toegestaan om op de openbare weg een liedje van Clouseau te neuriën? Worden we in de toekomst nog beboet omdat we onder de douche uit volle borst de allerlaatste hit van Marco Borsato te n gehoren brengen?

Schande over jullie! Jullie replikeren dat jullie slechts de wet toepassen. Misschien is dat wel zo, ik ga dat niet ontkennen maar, dan roep ik de politici op om aan die wetten een degelijke, vooral menselijke, aanpassing te doen. Misschien, en heel misschien, vallen brood en spelen voor het volk dan niet uit elkaar.

Spijtig alleen dat de verkiezingen reeds achter de rug zijn, het had een mooi actiepunt geweest voor één of andere politieker die dan zeker mijn stem had gekregen.